Беларуская лакалізацыя знаходзіцца ў стадыі развіцця. Будзем ўдзячныя любой дапамозе ў яе напаўненні і перакладах з іншых моў.

Leon Tadeusz Kozłowski b. 6 чэрвеня 1892 d. 11 мая 1944

Зьвесткі зь Радавод

Запіс:774728

Jump to: navigation, search

Поўнае дрэва
Пакаленны роспіс

Род	Kozłowscy
Пол	мужчына
Поўнае імя ад нараджэння	Leon Tadeusz Kozłowski
Бацькі ♂ w Стефан Рафал Козловский [Козловские] b. 22 ліпеня 1859 d. 14 красавіка 1908 ♂ Мария Страсбургер [Страсбургеры]
Вікі-старонка	wikipedia:pl:Leon_Kozłowski

Падзеі

6 чэрвеня 1892 нараджэнне: Rembieszyce

11 мая 1944 смерць: Berlin

Нататкі

Leon Tadeusz Kozłowski i (ur. 6 czerwca 1892 w Rembieszycach, zm. 11 maja 1944 w Berlinie) – polski archeolog i polityk, premier rządu II RP w latach 1934–1935.

Urodził się w 1892 w Rembieszycach (ówczesna gubernia kielecka), był synem Stefana Kozłowskiego i Marii ze Strasburgerów. Jego ojciec był drobnym właścicielem ziemskim, jak również działaczem ludowym. Matka pochodziła z rodziny ewangelickiej. Leon Kozłowski był jednym z sześciorga rodzeństwa. Jego braćmi byli: Jan i Tomasz (późniejszy działacz społecznego, prezes Kieleckiej Izby Rolniczej), a siostrami: Anieli (późniejsza profesor botaniki), Bronisława i Maria Salomea. Był także bratem stryjecznym Zofii Kozłowskiej-Budkowej (późniejszej profesor UJ), a przez matkę – ciotecznym wnukiem Eduarda Strasburgera (botanika), jak również kuzynem Edwarda i Henryka Leona Strasburgerów (ekonomistów). Rodzina Kozłowskich miała bogate tradycje powstańcze: dziadek Leon Strasburger brał udział w powstaniu styczniowym, a pradziad - Teodor Radziejowski był żołnierzem Tadeusza Kościuszki.

W 1895 Kozłowscy przenieśli się z Rembieszyc do majątku Przybysławice. Tam ojciec Leona Kozłowskiego prowadził szeroką działalność społeczną – m.in. założył kółko rolnicze, dom ludowy i kasę pożyczkową. W 1902 miała miejsce kolejna przeprowadzka – tym razem do Kielc. Leon Kozłowski rozpoczął tam naukę w siedmioklasowej Miejskiej Szkole Handlowej. Wziął udział w strajku szkolnym w 1906. Działalność jego ojca zwróciła jednak uwagę władz rosyjskich, rodzina wyjechała więc do Lublina. Tam Stefan Kozłowski w 1908 popełnił samobójstwo. Spowodowało to rozbicie rodziny – matka powróciła do Przybysławic, a Leon wraz z bratem Tomaszem trafił do Warszawy pod opiekę swojej ciotki, Ireny Kozłowskiej-Kosmowskiej. Tam poznał swą kuzynkę, starszą o 13 lat Irenę Kosmowską, z którą przyjaźnił się aż do śmierci. W Warszawie został zapisany do szkoły realnej Witolda Wróblewskiego (gdzie językiem wykładowym był polski). W tym okresie rozpoczął działalność polityczną, wstępując do Związku Młodzieży Postępowej, organizacji młodzieżowej, będącej silnie związaną z Polską Partią Socjalistyczną. Młody Kozłowski uważał się wówczas za socjalistę. W 1909, podczas zjazdu Związku w Warszawie, został aresztowany przez władze carskie i trafił do więzienia. Tam spotkał wielu wybitnych działaczy socjalistycznych, m.in. Władysława Bończę-Uzdowskiego, który wciągnął go w szeregi PPS – Frakcji Rewolucyjnej. W więzieniu spędził miesiąc. Po wyjściu z niego wziął udział w tworzeniu Związku Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej, który zajął miejsce Związku Młodzieży Postępowej. Organizacja ta była zdominowana przez członków PPS.